De trip naar Las Vegas

30 april 2018

29/4
Vanochtend had ik een druk schema. De bus vertrok om 12:15 en dus niet rond 3 uur zoals ik eigenlijk dacht. Ik moest dus op mijn ochtend mijn kleren wassen, douchen, inpakken, ontbijten, langs de winkel etc.voor die tijd. Nou is dat prima te doen, maar de bussen nemen de vrijheid om tot een uur voor de geplande tijd te vertrekken dus ik moest daarheen reizen én zorgen dat ik minstens een uur vooraf daar was. Het ontbijt heb ik helaas moeten missen want die sluit om 10 uur en een minuut over tien gooide de schoonmaakster liever het wafel/pannenkoekenbeslag weg dan dat ik het at.

De Greyhound stations zijn ook typisch van die plekken waar je niet wilt zijn. Dit station stond in downtown dus het stikte weer van de daklozen en aparte figuren. Mijn taxi schrok zich al dood toen ze aan kwam rijden: er lag een vrouwelijke zwerver op de stoep met alleen haar bovenlichaam bedekt, niet erg smakelijk.

Toch ging alles volgens schema en vond ik een plekje in de wachtruimte naast een zeer praterige donkere man. Ik ben altijd wel in voor wat gebabbel en zoek op dit soort plekken ook altijd 'normale' mensen op omdat dat wat veiliger voelt. Even later hield hij een plaatsje voor mij vrij in de bus en kon het avontuur beginnen. De bustrip van even ruim vijf uur vloog voorbij, ik heb het verhaaltje van gisteren geschreven maar vooral non stop geluld met Sedrick. Sedrick komt oorspronkelijk uit Mississippi, maar woonde sinds zijn 12e in Beverly Hills bij familie. Hij heeft toneel gestudeerd, en is maatschappelijk jeugdwerker geweest in de Ghetto. Nu is hij bezig met een carrière in de software, maar eigenlijk hebben we het daar nauwelijks over gehad. Het ging vooral over hedendaags racisme en de Amerikaanse cultuur. Op een gegeven moment stelde hij voor dat ik woensdag bij zijn familie kwam eten in Henderson, net buiten las Vegas. We deelden nummers uit en ik ben ook zeker van plan om heen te gaan. Hij pikt me dan op uit de stad en zijn moeder gaat zich uitsloven en allerlei authentiek 'soulfood' bereiden. Wederom een voorbeeld van hoe gastvrij iedereen hier is. Nu is het alleen nog een kwestie van het lang genoeg volhouden dan in LA.

Direct van het station af begon las Vegas ongeveer even Ghetto als downtown LA. Er liep een vrouw langs met witte broek en oranje schoenen die op Crocs lijken. Mij werd uitgelegd dat dit gevangenis kleding was. Mijn taxi was ook een geval apart. Deze man: Vincent, reed een gigantische glimmende Chevrolet 4x4. De hele auto was versierd met bling bling en de chauffeur zelf ook. Ik vroeg hem of hij dit full time deed of als side gig. Hij zei dat hij het binnenkort als extraatje wilt doen maar dat het nu zijn enige inkomsten was. Hij had recent vastgezeten en komt nu wegens zijn strafblad in geen enkel hotel, restaurant of casino meer aan de bak. Ik ben benieuwd naar wat hij heeft gedaan en ze zijn hier verplicht je alles te vertellen als je er naar vraagt. Maar ik heb het toch niet gedaan...

Mijn verblijf is echt prachtig. Het is een enorm luxe toren vol appartementen. Ik heb een mooie eigen kamer en deel het appartement met 1 iemand anders. Als dit een hostel was, was hier makkelijk acht man in weg gestopt maar mij hoor je (nu) niet klagen. Het complex is weggestopt achter een groot hek en heeft zelfs een eigen zwembad. Dat mag ook wel, want je zit hier midden in de woestijn. En omdat ik van plan ben binnenkort toch echt eens rustig aan te doen komt dit perfect uit.

S'avonds ben ik naar Freemont street geweest, het oude centrum van Las Vegas. Ik heb hier namelijk al aan zeker 5 man gevraagd welke plek cultureel interessant of anders is dan alleen de strip. Dit is echter exact hetzelfde en ik vrees dat anders dan gokken, hotels en restaurants weinig anders dan groter, mooier en meer. (Wat dacht je van dat luxeprobleem.)

Mijn eerste indruk van las Vegas hou ik nog even kort, ik wil niet te veel zeggen op basis van die paar uurtjes dat ik hier nu ben. Eten en slapen is hier duidelijk goedkoper dan de grote steden. Het weer is bloedheet en de winkelcentra, hotels zijn nog groter dan je verwacht. Qua cultuur en musea is er hier echter weinig te beleven ben ik bang.

Dan nog een dingetje. Zoals jullie ben ik voor Nederlandse standaarden niet bepaald lang. Met mijn bescheiden 1.70 ben ik vooral in west Friesland een klein mannetje. Vergeleken met de Mexicaanse immigranten en gemiddelde Amerikaan zit ik echter ergens in de middenmoot. En dat zie je overal terug. Bij de urinoirs moet je echt goed opletten dat je niet erover heen richt. In de douches moet ik bukken om m'n haar te wassen en in dit bed hangen net aan m'n tenen over de rand. Dus voor elke Nederlander die langer is dan ik (en dat zijn er dus vrij veel) is dat wel een potentieel probleem.

Morgen maar eens de nieuwe strip verkennen, of bij m'n zwembad liggen, of naar een Vegas show, of naar the Hoover Dam, of naar red rock canyon. Ik zie wel.

Groetjes aan iedereen, ik mis jullie, maar gelukkig is er afleiding genoeg!

2 Reacties

  1. Astrid:
    1 mei 2018
    Wij missen jou ook.
    Maar heel fijn om te horen dat je genoeg te doen hebt. En dat je geniet van je avontuur.
    Dikke kus papa en mama.
  2. Oma en Opa Singerling:
    1 mei 2018
    Hoi patrick, we wensen je veel plezier met alle dingen die je
    Nog van plan bent te doen. Denk aan de hoover dam.
    Alle liefs van opa oma sander en fred.