Nog twee dagen in Portland
29 mei 2018
24 en 25 mei
Oke jongens en meisjes, het gaat snel. Het einde is in zicht, mijn laatste week is aangebroken. Dat betekent dat ik er al negen heb gehad ook. Geen zin om emotioneel te doen, maar ik kan wel alvast zeggen dat ik het erg naar m'n zin heb gehad. Ik kan goed met mezelf opschieten en we zijn het meestal wel met elkaar eens. Deze laatste week voelt dan ook zeker niet als uitzitten of aftellen. Ondanks dat ik genoeg redenen heb om uit te zien naar thuis komen en het wederzien ben ik nu vooral gewoon nog aan het genieten.
Hier eerst nog even twee dagen aan vakantie in Portland.
Ik had goed geslapen want ik werd wakker in een lege kamer, de nieuwe maat was al weer serieuze dingen aan het doen. Het hostel heeft gratis ontbijt, en daar kan je zelfs tot een uur smiddags nog voor aan kloppen. Dit is er een die ik dus niet mis. Het was niet veel, maar toch lekker om je dag te beginnen met een verse bagel en een kopje jasmijn thee.
Ik ging wandelen door de straten, zoals ik eigenlijk altijd doe als ik in een nieuwe stad kom. Walk & talk. Een beetje een idee krijgen van de sfeer, wat er te doen is en de mensen. Mijn agenda was om naar de kapper te gaan, nog wat souvenirs te halen.
De stad is net als in San Francisco gevuld met gekleurde houten huisjes in Victoriaanse stijl, maar daarnaast ook gevuld met enorm veel groen. Complete parken, maar ook gewoon veel goed onderhouden groen in de straten.
Ik liep naar wat winkels en vroeg aan mensen met mooi haar waar ze naar de kapper gingen en ging daarheen. Ik moest nog twee uur wachten dus ik ging even ergens zitten. Op een terrasje, met een bierproeverijtje. Mooi leven. De kapsalon was een mooie en goede zaak. De kapper zelf was wat ongemakkelijk.
Lunch vierde ik met een biertje en een hamburger in een kroeg waar oude mannetjes mad max 2 zaten te kijken. En ik paste daar aardig tussen, geen haast, lekker eten, drinken en rondstruinen.
Daarna ben ik nog even naar de lush gegaan. Dat wordt echt mijn nieuwe guilty pleasure. Mooi een beetje ruiken aan al die kleurtjes en geurtjes zeep en al dat spul testen.
Het hostel heeft alles echt heel goed voor elkaar, maar is niet de meest gezellige. Toen ik aankwam vertrok binnen tien minuten een rondleiding door een bierbrouwerij in de buurt. Ik bestelde snel een broodje in het café en ging mee. De brouwerij was niet heel bijzonder en sterker nog: het was de tent waar ik gister had gegeten. Mij maakte het niet uit want ik mocht m'n biertjes van gister nu gratis proeven, en omdat we met een groepje uit het hostel kwamen kon ik ook weer nieuwe vrienden maken.
Na een tijdje hadden Michel en ik het wel gezien en gingen we ergens anders heen. Onder andere een Belgisch bier café. Best bijzonder hoe veel ze eigenlijk hebben hier. Portland is echt een bier en eten staat. En ergens staat me dat wel aan. Na de barrel gingen we te voet naar Downtown. Op zoek naar wat live muziek. Er was niet heel veel, de mensen blijven hier vooral hangen op de terrassen of in het restaurant, maar gaan blijkbaar niet echt uit. In downtown was dan ook niet heel veel, maar na een tijdje vonden we een hele toffe plek. Het plafond was versierd met oude motors, gitaren en neonlampen en in een andere ruimte speelde een band. Op een gegeven moment was het mooi geweest en gingen we weer naar huis.
De volgende ochtend spraken we af om samen de stad te verkennen. Het blijft natuurlijk een vrouw dus werd ik totaal de verkeerde kant op gestuurd. Ik eindigde bij het Greyhound bus station. Het stikte daar van de zwervers/gestoorden dus dat wordt leuk als ik morgen de bus neem. De meeste zwervers zijn hier mentaal ziek en een groot deel schreeuwt de hele dag in het niets. Dit schijnt te maken te hebben met bezuinigingen in de gezondheidszorg sinds de crisis. Aan de andere kant betaal je in Portland 0% BTW, dus het is maar wat je wilt. Er is veel geld geïnvesteerd in de prachtige parken overal, maar ze zijn wel gevuld met daklozen.
In onze extreem lange wandelroute zijn we bij de Powell book store genoemd, ook wel city of books. Deze winkel is zo belachelijk groot. We liepen langs de Dutch Bros coffeeshop. Niet dat ze daar wiet verkochten, maar echt Nederlandse koffie hadden ze ook niet. Het had meer weg van een extra zoete suiker milkshake. Portland staat bekend om zijn prachtige Japanse tuin, maar wij vonden 17 dollar even te gek voor een rondje langs wat bloemen. Een stukje verderop was een gat in de heg en daar kropen we naar binnen. Helaas was er achter deze heg geen Japanse maar een normale tuin, dus lieten we die mensen maar snel weer met rust. Daarna liepen we naar het pittock mansion: een groot landhuis boven op een berg. Het was een flinke klem, maar eenmaal boven was er een prachtig uitzicht over de stad. Onderweg liepen we langs de mooie huizen aan de voet van de berg. Min of meer de Beverly hills van Portland. Om een of andere reden stonden er vrij veel te koop dus hebben wij ons goed kunnen vermaken met een spelletje Raad de prijs. De buren vonden het minder leuk dat we door de ramen gluurde dus stuurde ons weg.
Eenmaal onderaan de berg hadden we wel een beloning verdient dus gingen we wat drinken bij fireside: een leuke tent met twee grote vuurkorven waar iedereen rondom kan zitten en wat drinken. Na drinken gingen we op pad voor eten, en na het eten weer op pad voor drinken. We eindigden in een karaokebar en dat was erg vermakelijk, echt heel leuk. Mijn vriendin van de dag werd versierd dus stoorde ik haar niet verder en ging lekker verder. Ik ontmoette een groep typisch Amerikaanse meiden. Oftewel, erg luid, nep en ijdel. Dit gesprek hield dan ook niet lang stand. De volgende vent was net gescheiden en wou rijdend naar huis omdat hij z'n auto nodig had om morgen z'n kinderen op te halen, hij was echter duidelijk dronken. Oftewel:
Ik had weer genoeg gezien, en ging terug naar het hostel.
Oke jongens en meisjes, het gaat snel. Het einde is in zicht, mijn laatste week is aangebroken. Dat betekent dat ik er al negen heb gehad ook. Geen zin om emotioneel te doen, maar ik kan wel alvast zeggen dat ik het erg naar m'n zin heb gehad. Ik kan goed met mezelf opschieten en we zijn het meestal wel met elkaar eens. Deze laatste week voelt dan ook zeker niet als uitzitten of aftellen. Ondanks dat ik genoeg redenen heb om uit te zien naar thuis komen en het wederzien ben ik nu vooral gewoon nog aan het genieten.
Hier eerst nog even twee dagen aan vakantie in Portland.
Ik had goed geslapen want ik werd wakker in een lege kamer, de nieuwe maat was al weer serieuze dingen aan het doen. Het hostel heeft gratis ontbijt, en daar kan je zelfs tot een uur smiddags nog voor aan kloppen. Dit is er een die ik dus niet mis. Het was niet veel, maar toch lekker om je dag te beginnen met een verse bagel en een kopje jasmijn thee.
Ik ging wandelen door de straten, zoals ik eigenlijk altijd doe als ik in een nieuwe stad kom. Walk & talk. Een beetje een idee krijgen van de sfeer, wat er te doen is en de mensen. Mijn agenda was om naar de kapper te gaan, nog wat souvenirs te halen.
De stad is net als in San Francisco gevuld met gekleurde houten huisjes in Victoriaanse stijl, maar daarnaast ook gevuld met enorm veel groen. Complete parken, maar ook gewoon veel goed onderhouden groen in de straten.
Ik liep naar wat winkels en vroeg aan mensen met mooi haar waar ze naar de kapper gingen en ging daarheen. Ik moest nog twee uur wachten dus ik ging even ergens zitten. Op een terrasje, met een bierproeverijtje. Mooi leven. De kapsalon was een mooie en goede zaak. De kapper zelf was wat ongemakkelijk.
Lunch vierde ik met een biertje en een hamburger in een kroeg waar oude mannetjes mad max 2 zaten te kijken. En ik paste daar aardig tussen, geen haast, lekker eten, drinken en rondstruinen.
Daarna ben ik nog even naar de lush gegaan. Dat wordt echt mijn nieuwe guilty pleasure. Mooi een beetje ruiken aan al die kleurtjes en geurtjes zeep en al dat spul testen.
Het hostel heeft alles echt heel goed voor elkaar, maar is niet de meest gezellige. Toen ik aankwam vertrok binnen tien minuten een rondleiding door een bierbrouwerij in de buurt. Ik bestelde snel een broodje in het café en ging mee. De brouwerij was niet heel bijzonder en sterker nog: het was de tent waar ik gister had gegeten. Mij maakte het niet uit want ik mocht m'n biertjes van gister nu gratis proeven, en omdat we met een groepje uit het hostel kwamen kon ik ook weer nieuwe vrienden maken.
Na een tijdje hadden Michel en ik het wel gezien en gingen we ergens anders heen. Onder andere een Belgisch bier café. Best bijzonder hoe veel ze eigenlijk hebben hier. Portland is echt een bier en eten staat. En ergens staat me dat wel aan. Na de barrel gingen we te voet naar Downtown. Op zoek naar wat live muziek. Er was niet heel veel, de mensen blijven hier vooral hangen op de terrassen of in het restaurant, maar gaan blijkbaar niet echt uit. In downtown was dan ook niet heel veel, maar na een tijdje vonden we een hele toffe plek. Het plafond was versierd met oude motors, gitaren en neonlampen en in een andere ruimte speelde een band. Op een gegeven moment was het mooi geweest en gingen we weer naar huis.
De volgende ochtend spraken we af om samen de stad te verkennen. Het blijft natuurlijk een vrouw dus werd ik totaal de verkeerde kant op gestuurd. Ik eindigde bij het Greyhound bus station. Het stikte daar van de zwervers/gestoorden dus dat wordt leuk als ik morgen de bus neem. De meeste zwervers zijn hier mentaal ziek en een groot deel schreeuwt de hele dag in het niets. Dit schijnt te maken te hebben met bezuinigingen in de gezondheidszorg sinds de crisis. Aan de andere kant betaal je in Portland 0% BTW, dus het is maar wat je wilt. Er is veel geld geïnvesteerd in de prachtige parken overal, maar ze zijn wel gevuld met daklozen.
In onze extreem lange wandelroute zijn we bij de Powell book store genoemd, ook wel city of books. Deze winkel is zo belachelijk groot. We liepen langs de Dutch Bros coffeeshop. Niet dat ze daar wiet verkochten, maar echt Nederlandse koffie hadden ze ook niet. Het had meer weg van een extra zoete suiker milkshake. Portland staat bekend om zijn prachtige Japanse tuin, maar wij vonden 17 dollar even te gek voor een rondje langs wat bloemen. Een stukje verderop was een gat in de heg en daar kropen we naar binnen. Helaas was er achter deze heg geen Japanse maar een normale tuin, dus lieten we die mensen maar snel weer met rust. Daarna liepen we naar het pittock mansion: een groot landhuis boven op een berg. Het was een flinke klem, maar eenmaal boven was er een prachtig uitzicht over de stad. Onderweg liepen we langs de mooie huizen aan de voet van de berg. Min of meer de Beverly hills van Portland. Om een of andere reden stonden er vrij veel te koop dus hebben wij ons goed kunnen vermaken met een spelletje Raad de prijs. De buren vonden het minder leuk dat we door de ramen gluurde dus stuurde ons weg.
Eenmaal onderaan de berg hadden we wel een beloning verdient dus gingen we wat drinken bij fireside: een leuke tent met twee grote vuurkorven waar iedereen rondom kan zitten en wat drinken. Na drinken gingen we op pad voor eten, en na het eten weer op pad voor drinken. We eindigden in een karaokebar en dat was erg vermakelijk, echt heel leuk. Mijn vriendin van de dag werd versierd dus stoorde ik haar niet verder en ging lekker verder. Ik ontmoette een groep typisch Amerikaanse meiden. Oftewel, erg luid, nep en ijdel. Dit gesprek hield dan ook niet lang stand. De volgende vent was net gescheiden en wou rijdend naar huis omdat hij z'n auto nodig had om morgen z'n kinderen op te halen, hij was echter duidelijk dronken. Oftewel:
Ik had weer genoeg gezien, en ging terug naar het hostel.
Het ga je goed Sander
@Sander: jazeker, armoede is overal. Hier is vooral het verschil tussen arm en rijk zo groot.
@Mike: ik denk dat ik er wel weer een weekje bij ben. Maar ik moet nog even kijken, er moet namelijk ook weer centjes verdient worden na deze vakantie.