Op naar Portland
26 mei 2018
23 mei
Oké ik had niet helemaal de kogel ontweken. Maar in plaats van een snurker had ik er nu twee. Het was dan wel een goedkoop verblijf, maar dat betekende ook dat er heel veel gekkies op af komen. Als je een volwassen persoon bent dat niet in staat is om een huis te hebben en dus maar in een hostel woont betekent vaak dat je niet alles helemaal op een rijtje hebt. En in deze specifieke plek liepen er aardig wat van die gasten rond.
Air Alaska had ook alles niet helemaal op een rijtje, dus werd ik wakker met een heel wazig smsje. De vlucht was gecanceld. Wel waren zo aardig om direct wat anders te regelen dus had ik nu twee vluchten in plaats van een. Ik vloog eerst over Portland heen naar Seattle en dan vanaf Seattle weer terug naar Portland. Behalve het vliegtuigje met negen man heeft zover elke vlucht vertraging gehad. Goed dat ik geen haast heb, maar wel zonde van mijn tijd hier.
Daarna was het weer ouderwets kutten met het OV, de eerste bus kwam niet en de tweede was te laat. Ik had de metro laten gaan omdat ik Google maps niet begreep maar door de wijziging in schema had ik nu toch tijd zat. Nog zo iets: in Nederland moet je vooral wachten bij het inchecken, hier is het inchecken zo gedaan maar moet je enorm lang wachten bij de metaaldetectors. Als ze nou even hun krachten bundelen kan je er echt zo doorheen zijn. Helaas doen ze dat laten wachten met opzet. Terwijl jij staat te wachten op de controle proberen ze je constant abonnementen aan te smeren voor de fastlane zodat je de hele rij in mag halen.
Maarja genoeg geklaagd, het was tijd om Californië te verlaten. Een toffe en interessante staat die heel gevarieerd is, zowel in natuur als mensen. Een ding wat me opviel was een bepaalde type zwervers die je vooral heel veel ziet hier. Mooie, jonge en waarschijnlijk slimme daklozen vaak gepaard met een hond en een gitaar. Ik heb het idee dat zij een beetje door het hippie leven heen zijn gezakt en in al hun vrijheid langzaam dakloos, verslaafd en blut zijn geraakt.
Dat even terzijde. Op het eerste vliegtuig liet m'n creditcard me weer eens in de steek dus kon ik niet betalen voor m'n koffer. Ik had wel contant, maar de vrouw had geen wisselgeld dus was het gratis. Lucky me.
Op het tweede vliegveld zag ik een leuk kadootje dus die nam ik mee. Ik vroeg of ze het even wou inpakken als kado. Dat probeerde ze, gooide het in een tas met wat papier er los omheen, een dikke prop papier erop en het prijsje eraan. Top, maar ik denk dat ik dat nog even overnieuw ga doen. In Seattle was het wel een stuk beter weer, en was ik zelf dus ook weer vrolijker.
Vanaf daar was het een vlucht van nog geen 40 minuten, ik denk dat we welgeteld tien minuten daadwerkelijk boven de wolken waren. Oké eerst nog even drie kwartier vertraging omdat ze een lege tankwagen hadden gestuurd om het vliegtuig op te vullen dus dat moest eerst geregeld worden, maar toen was ik toch echt in Portland.
Portland was een warm welkom. Ondanks dat het noordelijker ligt, was het een stuk warmer en er was meer. In vijf minuten had ik mijn koffer en stond ik buiten. Het openbaar vervoer was schoon en reed op schema. De stad zelf is schoon en relaxed. Het hostel is prima en ik heb zelfs weer internet.
Ik had er weer helemaal zin in. Ik heb wat verkend en heb gegeten in een café met brouwerij en een enorme muur aan verschillende whiskeys. De hoofdgerechten zijn hier weer gewoon 12/13 euro en dus betaalbaar. In de juiste straten is er savonds gezelligheid en mensen die buiten lekker eten en drinken.
Ik ben na een tijdje naar de bioscoop gegaan om een filmpje te kijken. En heb wat bijzondere lui ontmoet. Terug in m'n kamer kwam ik m'n nieuwe kamergenoot tegen. Hij is een goudsmid uit Texas en is hier voor een congres. Het westerse goudsmid bestaan is flink veranderd. Goud en zilver is een stuk minder populair geworden de laatste tijd en de gangbare sieraden worden in China met machines gemaakt en dus niet met Amerikaanse handen. De hele markt verschuift dus nu meer naar specialistische goud en zilver kunstwerken, mooi spul, maar onbetaalbaar en niet mijn ding.
Oké ik had niet helemaal de kogel ontweken. Maar in plaats van een snurker had ik er nu twee. Het was dan wel een goedkoop verblijf, maar dat betekende ook dat er heel veel gekkies op af komen. Als je een volwassen persoon bent dat niet in staat is om een huis te hebben en dus maar in een hostel woont betekent vaak dat je niet alles helemaal op een rijtje hebt. En in deze specifieke plek liepen er aardig wat van die gasten rond.
Air Alaska had ook alles niet helemaal op een rijtje, dus werd ik wakker met een heel wazig smsje. De vlucht was gecanceld. Wel waren zo aardig om direct wat anders te regelen dus had ik nu twee vluchten in plaats van een. Ik vloog eerst over Portland heen naar Seattle en dan vanaf Seattle weer terug naar Portland. Behalve het vliegtuigje met negen man heeft zover elke vlucht vertraging gehad. Goed dat ik geen haast heb, maar wel zonde van mijn tijd hier.
Daarna was het weer ouderwets kutten met het OV, de eerste bus kwam niet en de tweede was te laat. Ik had de metro laten gaan omdat ik Google maps niet begreep maar door de wijziging in schema had ik nu toch tijd zat. Nog zo iets: in Nederland moet je vooral wachten bij het inchecken, hier is het inchecken zo gedaan maar moet je enorm lang wachten bij de metaaldetectors. Als ze nou even hun krachten bundelen kan je er echt zo doorheen zijn. Helaas doen ze dat laten wachten met opzet. Terwijl jij staat te wachten op de controle proberen ze je constant abonnementen aan te smeren voor de fastlane zodat je de hele rij in mag halen.
Maarja genoeg geklaagd, het was tijd om Californië te verlaten. Een toffe en interessante staat die heel gevarieerd is, zowel in natuur als mensen. Een ding wat me opviel was een bepaalde type zwervers die je vooral heel veel ziet hier. Mooie, jonge en waarschijnlijk slimme daklozen vaak gepaard met een hond en een gitaar. Ik heb het idee dat zij een beetje door het hippie leven heen zijn gezakt en in al hun vrijheid langzaam dakloos, verslaafd en blut zijn geraakt.
Dat even terzijde. Op het eerste vliegtuig liet m'n creditcard me weer eens in de steek dus kon ik niet betalen voor m'n koffer. Ik had wel contant, maar de vrouw had geen wisselgeld dus was het gratis. Lucky me.
Op het tweede vliegveld zag ik een leuk kadootje dus die nam ik mee. Ik vroeg of ze het even wou inpakken als kado. Dat probeerde ze, gooide het in een tas met wat papier er los omheen, een dikke prop papier erop en het prijsje eraan. Top, maar ik denk dat ik dat nog even overnieuw ga doen. In Seattle was het wel een stuk beter weer, en was ik zelf dus ook weer vrolijker.
Vanaf daar was het een vlucht van nog geen 40 minuten, ik denk dat we welgeteld tien minuten daadwerkelijk boven de wolken waren. Oké eerst nog even drie kwartier vertraging omdat ze een lege tankwagen hadden gestuurd om het vliegtuig op te vullen dus dat moest eerst geregeld worden, maar toen was ik toch echt in Portland.
Portland was een warm welkom. Ondanks dat het noordelijker ligt, was het een stuk warmer en er was meer. In vijf minuten had ik mijn koffer en stond ik buiten. Het openbaar vervoer was schoon en reed op schema. De stad zelf is schoon en relaxed. Het hostel is prima en ik heb zelfs weer internet.
Ik had er weer helemaal zin in. Ik heb wat verkend en heb gegeten in een café met brouwerij en een enorme muur aan verschillende whiskeys. De hoofdgerechten zijn hier weer gewoon 12/13 euro en dus betaalbaar. In de juiste straten is er savonds gezelligheid en mensen die buiten lekker eten en drinken.
Ik ben na een tijdje naar de bioscoop gegaan om een filmpje te kijken. En heb wat bijzondere lui ontmoet. Terug in m'n kamer kwam ik m'n nieuwe kamergenoot tegen. Hij is een goudsmid uit Texas en is hier voor een congres. Het westerse goudsmid bestaan is flink veranderd. Goud en zilver is een stuk minder populair geworden de laatste tijd en de gangbare sieraden worden in China met machines gemaakt en dus niet met Amerikaanse handen. De hele markt verschuift dus nu meer naar specialistische goud en zilver kunstwerken, mooi spul, maar onbetaalbaar en niet mijn ding.
