Ocean beach San Diego
6 mei 2018
4 mei begon wat ontstuimig. Ik lag er goed laat in en de jongen in het bed boven me was lekker op tijd wakker. Hij was het complete bed aan het verbouwen, achteraf kwam ik erachter dat hij zijn portemonnee kwijt was. Op dat moment had ik zoiets van vent wat moet je nou. De kerel had het niet best, hij is in een avond zijn vriendin, zijn portemonnee en 400 dollar verloren. Zijn zeer verstandige reactie was om sochtends een halve fles vodka op te drinken en een joint te roken. Ik heb hem een beetje geholpen met zoeken en vervolgens op een taxi gezet naar z'n broer.
Na het ontbijt ben ik weer langs de kust gaan lopen omdat ik gister nog niet erg ver gekomen was. Deze keer kwam ik weer niet ver want ik kwam de Zwitserse muzikant weer tegen. Hij was deze keer met de mensen waar hij bij verbleef en ik ging met hun mee naar hun huis. Het koppel was een fotograaf en een verpleegster. Ik heb daar een tijdje gezeten en Philly cheese steak sandwiches gegeten. We hebben wat muziek geluisterd en het bleek dat de jongen vrij regelmatig gedraaid is op de Zwitserse radio. Voor de geïnteresseerden: de band heet RED shoes, https://youtu.be/4fzfVvIn8dA en de fotograaf is Kenny Noddin.
Na een paar uur hangen, muziek luisteren en foto's kijken was het weer tijd voor wat toeristendingen. Ik was nog steeds niet heel ver gekomen langs de kust, en verderop schenen de Sunset cliffs heel mooi te zijn. En dat zijn ze ook! Prachtige grotten, rotswanden en stranden wisselen elkaar af waardoor ik constant de muren op en af kon klimmen en verkennen. Ik was een heel tevreden padvinder en voordat ik het wist was ik 10 kilometer van huis. Ik kwam daar twee mensen die (niet geheel onterecht) vonden dat ik me maar eens moest insmeren. Dat deed ik en uiteraard raakten we aan de praat. Na echt pas een half uur kwam ik erachter dat dit hun eerste date was (via Tinder). Het stelletje had het zo leuk met elkaar waardoor het leek alsof ze elkaar echt al jaren konden. Ik voelde me wat bezwaard maar ze stonden erop dat ik bleef. Zo hebben we een tijdje op het strand gezeten totdat het laat werd en toen kreeg ik een lift naar m'n hostel. Toffe mensen, en ik denk zomaar dat dit nog wel eens wat kan gaan worden. Als ik nog in Malibu kom binnenkort ga ik misschien wel even langs, al is het alleen maar om te horen hoe het is afgelopen.
Terug in het hostel ging ik op pad met twee Zwitserse. Ze zijn hier op taalles en zodra die klaar is gingen ze reizen. Heel leuk, en altijd verstandig om Engels te leren. Dat ze dan vervolgens onderling constant Zwitserduits gingen praten vond ik dan wel weer dom, maar het blijven toch halve Duitsers en ik kon het grotendeels volgen.
Na het eten hebben we met een grote groep in de patio achter het Hippiehostel wat gedronken en daarna met een groepje gaan poolen en drinken in een bar aan de overkant van de straat.
Tot morgen: jullie Bevrijdingsdag, mijn cinco de mayo!
Na het ontbijt ben ik weer langs de kust gaan lopen omdat ik gister nog niet erg ver gekomen was. Deze keer kwam ik weer niet ver want ik kwam de Zwitserse muzikant weer tegen. Hij was deze keer met de mensen waar hij bij verbleef en ik ging met hun mee naar hun huis. Het koppel was een fotograaf en een verpleegster. Ik heb daar een tijdje gezeten en Philly cheese steak sandwiches gegeten. We hebben wat muziek geluisterd en het bleek dat de jongen vrij regelmatig gedraaid is op de Zwitserse radio. Voor de geïnteresseerden: de band heet RED shoes, https://youtu.be/4fzfVvIn8dA en de fotograaf is Kenny Noddin.
Na een paar uur hangen, muziek luisteren en foto's kijken was het weer tijd voor wat toeristendingen. Ik was nog steeds niet heel ver gekomen langs de kust, en verderop schenen de Sunset cliffs heel mooi te zijn. En dat zijn ze ook! Prachtige grotten, rotswanden en stranden wisselen elkaar af waardoor ik constant de muren op en af kon klimmen en verkennen. Ik was een heel tevreden padvinder en voordat ik het wist was ik 10 kilometer van huis. Ik kwam daar twee mensen die (niet geheel onterecht) vonden dat ik me maar eens moest insmeren. Dat deed ik en uiteraard raakten we aan de praat. Na echt pas een half uur kwam ik erachter dat dit hun eerste date was (via Tinder). Het stelletje had het zo leuk met elkaar waardoor het leek alsof ze elkaar echt al jaren konden. Ik voelde me wat bezwaard maar ze stonden erop dat ik bleef. Zo hebben we een tijdje op het strand gezeten totdat het laat werd en toen kreeg ik een lift naar m'n hostel. Toffe mensen, en ik denk zomaar dat dit nog wel eens wat kan gaan worden. Als ik nog in Malibu kom binnenkort ga ik misschien wel even langs, al is het alleen maar om te horen hoe het is afgelopen.
Terug in het hostel ging ik op pad met twee Zwitserse. Ze zijn hier op taalles en zodra die klaar is gingen ze reizen. Heel leuk, en altijd verstandig om Engels te leren. Dat ze dan vervolgens onderling constant Zwitserduits gingen praten vond ik dan wel weer dom, maar het blijven toch halve Duitsers en ik kon het grotendeels volgen.
Na het eten hebben we met een grote groep in de patio achter het Hippiehostel wat gedronken en daarna met een groepje gaan poolen en drinken in een bar aan de overkant van de straat.
Tot morgen: jullie Bevrijdingsdag, mijn cinco de mayo!
