La 3

Hoi,

Ik moet even iets opbiechten. Ik ging met twee jassen heen, maar heb er inmiddels geen een meer. Ik heb m'n winterjas weggegooid omdat ik die waarschijnlijk niet meer nodig denk te hebben en omdat deze al twee winters meeging dus volledig af is en alleen maar onnodig ruimten in neemt. Mijn zomerjas is ook niet de nieuwste meer, maar die is inmiddels ook verdwenen. Ik vrees dat ik hem heb achter gelaten toen ik mijn camper heb afgeleverd. Niet dat ik hem nodig heb hier, het weer is echt super hier. Toch ga ik morgen wel even bellen of de gasten bij het verhuurbedrijf hem gevonden hebben want ik was inmiddels best wel gehecht aan mijn jasje van de zwarte markt en zoals mijn ouders zeggen groeit het geld me niet op de rug.

Ik volg al een tijdje geen nieuws meer, maar gelukkig wordt ik door m'n omgeving goed op de hoogte gehouden. De Uber van gister heeft me alles verteld over de echte situatie rond Erdogan en zo ontmoet ik telkens mensen die het echte verhaal van dichtbij willen delen, en eigenlijk vind ik dat veel toffer dan de interpretatie van de NOS. Zo ook vandaag het verhaal van de duidelijk homofiele deels Mexicaanse taxi chauffeur die pro Trump en wapens was. Ik vind het mega interessant om die mensen te spreken.

Vanochtend heb ik het Griffith observatorium bezocht. Een groot en gratis museum boven op de Beverley Hills. Een groot deel van het museum en het uitzicht over de stad zijn gratis. Daarbij hebben we een show bezocht over de planeten waarbij je in de stoel ligt en alle sterren en sterrenbeelden kan zien. Het was erg mooi, maar de informatie zelf was niet heel vernieuwend. Zo vertelde ze dat de aarde om de zon draait in plaats van andersom en en dat er meerdere zonnestelsels bestaan etc. Niet veel nieuws, (misschien voor sommigen in Amerika wel) maar wel vermakelijk gebracht allemaal. Het plan was om vanaf daar verder omhoog te lopen naar het Hollywood sign, maar gelukkig had ik een helder moment. Het was inmiddels het heetst van de dag en we konden vanaf hier het bord en de stad waarschijnlijk beter zien dan vanaf daar dus besloten we juist naar beneden te lopen. Achteraf een goede keuze want zelfs dat was met de hitte al een redelijke inspanning en de route was nog eens erg mooi ook.

Eenmaal beneden besloten we echt volledig
op de toeristische tour te gaan en terug de bergen in te trekken in een 'celebrity spot busje'. Na even ordinair (en succesvol) hachelen konden we zitten en langs de huizen rijden van alle grootheden in Beverley Hills en Bel Air. Qua architectuur was het zeker de moeite waard. Toch voelde ik me ook wat bezwaard om al die mensen lastig te vallen en over de heggen te gluren. De chauffeur had overigens denk ik een auto die met knopjes werkte in plaats van pedalen want hij kende geen nuance tussen vol gas en keihard remmen.

Na het busje was het zes uur en hadden we bijna non stop in de zon gezeten en gelopen. We zijn dus ook uit het busje direct het eerste restaurant ingedoken dat we zagen. Achteraf een goede keuze omdat het eten bij 'de oudste Italiaan van Hollywood' erg goed was en het was ook wel leuk dat de bediendes elkaar afwisselden door allemaal wat te zingen naast de piano.

S'avonds zijn we de hele Sunset boulevard afgelopen om wat te gaan drinken in de rainbow bar. De rainbow bar is de place to be voor alle hardrock fans en vooral voor iedereen die de rock uit de jaren 80 vet vindt. Dit is de plek waar de artiesten zelf hangen nadat zij ergens hebben gespeeld en ook de vaste thuisbasis van Lemmy Kilmister: tot zijn dood de voorman van Motorhead. Ik als fan van Lemmy moest deze plek gewoon zien. Ik had een donker en klein kroegje verwacht (jullie verwachten bij de 'rainbow bar' waarschijnlijk een gay tent), maar beide waren zeker niet waar. Deze tent is echt enorm, en rock leeft hier alsof het de jaren 80 is. Sterker nog, iedereen leeft hier alsof het de jaren 80 is. Leren broeken, piercings, corsetten en zwart geverfd haar was hier duidelijk de dresscode. Wij als toeristen (met Tom zelfs met een rugtas mee) vielen hier duidelijk op. Niet dat het een probleem was, iedereen is hier heel anders dan gemiddeld maar het is duidelijk dat iedereen vooral heel erg zichzelf is. De mensen zijn hier totaal niet bezig met op iemand lijken en vooral heel erg bezig met genieten. Iets wat heel zeldzaam is in Hollywood. Ik had het erg naar m'n zin in deze enorme bar en heb veel toffe mensen ontmoet.
Omdat wij overduidelijk toeristen waren werden wij een stukje rondgeleid en kregen we verhalen te horen als: "hier heeft Jimi Hendrix op het tapijt gepist" en "hier heeft ... Pamela Anderson ge...". We waren overigens nog geen 10 minuten binnen en liepen tegen de legendarische pornoster Ron Jeremy aan. Een legende voor velen, in mijn ogen vooral een vervallen en viezig mannetje.
Kortom: La heeft met de Rainbow bar en Roxy en whiskey a gogo nog een heel levendig hardrock circuit. Iets waar ik qua muziek niet per se in geïnteresseerd ben, maar qua mensen wel ontzettend vet is. Iedereen is zo vriendelijk en cool, en ik ga de komende dagen hier zeker nog een keer langs.

Dan iets totaal anders: op de reclameborden zag ik vanochtend ergens de tekst staan: 'Zlatan is here'. En inderdaad heeft Ibrahimovic zijn transfer gemaakt naar de plaatselijke voetbalclub. Dat en de mooie stad hier maken dat ik in ieder geval ik tot zaterdag wil blijven, zodat ik een wedstrijd van La Galaxy thuis kan meemaken. Tom gaat morgen naar Universal studios met Dominique (die ik ook bij het vliegtuig heb ontmoet en omdat ze beide heen wilden aan elkaar heb gelinkt). Ik zelf ga echter niet mee omdat ik 120 dollar entree net even te gek vind voor een attractie. Ik heb nu in potlood in de agenda staan om naar de Fender fabriek in Corona te gaan, maar dat moet ik nog even checken omdat de fabriek zelf geen rondleidingen meer schijnt te geven.

Het is laat, ik ga slapen, groetjes!