Fresno - Kings - Bakersfield
23 mei 2018
18 of 19 mei
Hoi vriendjes en vriendinnetjes,
Ik ben even te druk bezig geweest met genieten van m'n vakantie dus loop wat achter met m'n verhaaltjes. Maar ik ga nu weer schrijven en morgen zit ik in het vliegtuig dus dan ben ik hopelijk weer bij.
In ieder geval, ik ben dus niet overleden in mijn eerste nacht in Fresno. In daglicht zag ik waar ik eigenlijk was beland. Ik denk de meest gemiddelde Amerikaanse buurt in de meest standaard stad. Niet heel bijzonder dus. Voordat ik de natuur weer in dook, wou ik nog wat dingen regelen. Ik ging dus weer eens geheel eigenhandig m'n was doen (ik mis je mam). Ik blies waspoeder in m'n oog en wisselde het verkeerde briefje in zodat ik 80 kwartjes had. Maar mijn was is nu wel mooi schoon en ondertussen ben ik even bij de buren gaan kijken: Patrick music store. Niet dat er iets te zien was, dus was ik snel weer weg en begon ik m'n vorige verhaaltje te schrijven. Daarna ging ik een nieuwe simkaart regelen, waar ik wat uitleg kreeg. In Fresno is deze dagen van alles te doen omdat dit de periode waarin iedereen geslaagd is (of niet). Er was een groot festival genaamd het grizzly fest en daar moest ik zeker even kijken. Ik kwam er echter snel echter dat een kaartje 110 dollar per dag is en dat de Line up bestaat uit Snoop Dogg en allerlei rappers die ik niet ken.
Daarom ging ik in de auto en opnieuw op pad. Onderweg naar Kings canyon. Een prachtige route langs pareltjes als Centerville, dorpjes net uit een film. Volgens de mensen in het park was dit de ultieme tijd van het jaar. Door het weer smelten de gletsjers en waren de watervallen dus in vol ornaat te bewonderen. Het natuurpark was wel enorm Amerikaans. Ik vertelde dat ik graag het noordelijke deel van het park wou doen zodat ik de andere dagen vanuit mijn volgende stop Bakersfield het zuidelijke deel kan doen. De vrouw kon geen wandeling benoemen maar het mooiste in van het noorden was slechts een uur rijden. Dat is dus typisch Amerika: zelfs de natuurparken zijn uren rijden. En ik moet toegeven de vrouw had waarschijnlijk gelijk, het was echt ontzettend mooi langs de route. Het is denk ik de mooiste weg die ik ooit gezien heb (highway 180) toch werd ik wat nukkig na al die uren in de auto. Dus sprong ik eruit en ging ik lopen door het bos. Ik deed de zes kilometer aan River trail, de weg was vrij druk, maar op het mooie wandelpad was uiteraard absoluut niemand te vinden. Dus kon ik rustig door de bossen en langs de kliffen en watervallen lopen. Zo mooi, om stil van te worden.
Lang genoeg stilgeweest en reed ik door naar het sequoia forest. Daar staat de grootste boom ter wereld. Erg indrukwekkend, maar het blijft een boom. Het werd al laat dus ging ik weer eens in de auto. De opties qua wegen zijn beperkt. Op de beste optie waren wegwerkzaamheden en omdat het al laat werd ging de weg dicht zodat men rustig kon werken. Ik was dus aangewezen op de route 245. Deze weg zou echt een prachtig fietspad zijn. Mooie heuvels en lekker veel bochten. Voor een auto was het echt veel te smal.
Ik stopte bij ongeveer het enige restaurant dat ik in een uur rijden zag. Het was een heerlijk stereotype diner. Ik was echter de enige daar. Blijkbaar kwam dat dus omdat dit de graduation (diplomauitreiking) periods was. Daarbij was het natuurlijk ook de dag van de royal wedding dus had men het te druk om daarheen te komen. Nou geloofde ik daar weinig van omdat het op dat moment 4 uur snachts was in Europa en het dus al lang en breed af was. De bediende/kok/eigenaar maakte een heerlijk vettige hamburger voor me en gaf me daarna de tip. Volg niet deze weg maar neem de j21 dan ben je nog net voor het donker beneden en vanaf daar wordt het beter. Ik was inderdaad voor het donker op fatsoenlijke wegen, maar dat stukje slingerend landweg was nog beroerder dan de vorige en ik ben zeer blij dat er behalve herten, konijnen en een rund geen tegenliggers waren want dat was maar net goed gegaan.
Uiteindelijk rond half 11 kwam ik na een dag met heel veel uren aan slingerwegen en bergen aan in Bakersfield. De receptie had wat moeite met het onderdrukken van zijn verbazing met min of meer de vraag van: wat doe je hier. En om eerlijk te zijn, dat weet ik zelf ook niet precies. Bakersfield ligt op de kaart gezien nog vrij dicht bij allerlei natuur, maar in de praktijk is het toch nog aardig ver weg en na vandaag heb ik nou ook weer niet heel veel zin om weer mega ver te rijden voor een park waar je hoofdzakelijk moet rijden.
In het overblijfsel van de avond bleef het 77 graden op m'n kamer (=25), maar het werd niet echt kouder met de ramen open. Toen realiseerde ik me; ik zit hier vlakbij death valley. Dus toen toch maar de airco aan en voordat ik het wist was het ook zomaar na twee uur snachts dus ging ik maar weer tukken.
De rest van de verhalen komen morgen. Hoop ik.
Hoi vriendjes en vriendinnetjes,
Ik ben even te druk bezig geweest met genieten van m'n vakantie dus loop wat achter met m'n verhaaltjes. Maar ik ga nu weer schrijven en morgen zit ik in het vliegtuig dus dan ben ik hopelijk weer bij.
In ieder geval, ik ben dus niet overleden in mijn eerste nacht in Fresno. In daglicht zag ik waar ik eigenlijk was beland. Ik denk de meest gemiddelde Amerikaanse buurt in de meest standaard stad. Niet heel bijzonder dus. Voordat ik de natuur weer in dook, wou ik nog wat dingen regelen. Ik ging dus weer eens geheel eigenhandig m'n was doen (ik mis je mam). Ik blies waspoeder in m'n oog en wisselde het verkeerde briefje in zodat ik 80 kwartjes had. Maar mijn was is nu wel mooi schoon en ondertussen ben ik even bij de buren gaan kijken: Patrick music store. Niet dat er iets te zien was, dus was ik snel weer weg en begon ik m'n vorige verhaaltje te schrijven. Daarna ging ik een nieuwe simkaart regelen, waar ik wat uitleg kreeg. In Fresno is deze dagen van alles te doen omdat dit de periode waarin iedereen geslaagd is (of niet). Er was een groot festival genaamd het grizzly fest en daar moest ik zeker even kijken. Ik kwam er echter snel echter dat een kaartje 110 dollar per dag is en dat de Line up bestaat uit Snoop Dogg en allerlei rappers die ik niet ken.
Daarom ging ik in de auto en opnieuw op pad. Onderweg naar Kings canyon. Een prachtige route langs pareltjes als Centerville, dorpjes net uit een film. Volgens de mensen in het park was dit de ultieme tijd van het jaar. Door het weer smelten de gletsjers en waren de watervallen dus in vol ornaat te bewonderen. Het natuurpark was wel enorm Amerikaans. Ik vertelde dat ik graag het noordelijke deel van het park wou doen zodat ik de andere dagen vanuit mijn volgende stop Bakersfield het zuidelijke deel kan doen. De vrouw kon geen wandeling benoemen maar het mooiste in van het noorden was slechts een uur rijden. Dat is dus typisch Amerika: zelfs de natuurparken zijn uren rijden. En ik moet toegeven de vrouw had waarschijnlijk gelijk, het was echt ontzettend mooi langs de route. Het is denk ik de mooiste weg die ik ooit gezien heb (highway 180) toch werd ik wat nukkig na al die uren in de auto. Dus sprong ik eruit en ging ik lopen door het bos. Ik deed de zes kilometer aan River trail, de weg was vrij druk, maar op het mooie wandelpad was uiteraard absoluut niemand te vinden. Dus kon ik rustig door de bossen en langs de kliffen en watervallen lopen. Zo mooi, om stil van te worden.
Lang genoeg stilgeweest en reed ik door naar het sequoia forest. Daar staat de grootste boom ter wereld. Erg indrukwekkend, maar het blijft een boom. Het werd al laat dus ging ik weer eens in de auto. De opties qua wegen zijn beperkt. Op de beste optie waren wegwerkzaamheden en omdat het al laat werd ging de weg dicht zodat men rustig kon werken. Ik was dus aangewezen op de route 245. Deze weg zou echt een prachtig fietspad zijn. Mooie heuvels en lekker veel bochten. Voor een auto was het echt veel te smal.
Ik stopte bij ongeveer het enige restaurant dat ik in een uur rijden zag. Het was een heerlijk stereotype diner. Ik was echter de enige daar. Blijkbaar kwam dat dus omdat dit de graduation (diplomauitreiking) periods was. Daarbij was het natuurlijk ook de dag van de royal wedding dus had men het te druk om daarheen te komen. Nou geloofde ik daar weinig van omdat het op dat moment 4 uur snachts was in Europa en het dus al lang en breed af was. De bediende/kok/eigenaar maakte een heerlijk vettige hamburger voor me en gaf me daarna de tip. Volg niet deze weg maar neem de j21 dan ben je nog net voor het donker beneden en vanaf daar wordt het beter. Ik was inderdaad voor het donker op fatsoenlijke wegen, maar dat stukje slingerend landweg was nog beroerder dan de vorige en ik ben zeer blij dat er behalve herten, konijnen en een rund geen tegenliggers waren want dat was maar net goed gegaan.
Uiteindelijk rond half 11 kwam ik na een dag met heel veel uren aan slingerwegen en bergen aan in Bakersfield. De receptie had wat moeite met het onderdrukken van zijn verbazing met min of meer de vraag van: wat doe je hier. En om eerlijk te zijn, dat weet ik zelf ook niet precies. Bakersfield ligt op de kaart gezien nog vrij dicht bij allerlei natuur, maar in de praktijk is het toch nog aardig ver weg en na vandaag heb ik nou ook weer niet heel veel zin om weer mega ver te rijden voor een park waar je hoofdzakelijk moet rijden.
In het overblijfsel van de avond bleef het 77 graden op m'n kamer (=25), maar het werd niet echt kouder met de ramen open. Toen realiseerde ik me; ik zit hier vlakbij death valley. Dus toen toch maar de airco aan en voordat ik het wist was het ook zomaar na twee uur snachts dus ging ik maar weer tukken.
De rest van de verhalen komen morgen. Hoop ik.
Wat ik wel leuk vind dat er op de line up Snoop Dog staat die ken ik wel en mischien ook wel Kayne West oftewel de echtgenote van Kim Kardashian wat is de wereld dan klein.
Gr Sander
We wensen je voor morgen een
Prettige vlucht
Groetjes opa en oma.