Forest city-kansas
3 april 2018 - Kansas City, Kansas, Verenigde Staten
2/4
Vanochtend heb ik uitgecheckt, ontbeten en de camper opgehaald. Bij het afhaalpunt klonk plotseling een heel schrijnend geval van Dutch-English. Er waren blijkbaar meer Nederlanders die Apollo RV hebben gevonden. Ik heb helaas niet met ze kunnen praten want ze waren vrijwel meteen weg toen ik weer eens moeite had met mijn Rabo wereldpas.
De deal was als volgt: ik betaal vijf dollar per dag en breng voor hun de camper van Iowa naar Los Angeles. In ruil daarvoor mag ik 20 dagen in deze camper verblijven en er in eten slapen douchen en koken. Want ja dat kan allemaal in deze camper. Ik had vooraf geen verwachtingen van wat ik zou krijgen maar dit is wel erg mooi motorhuisje. Ik heb een gloednieuwe Ford/Winnebago gekregen met 7,9 mijl op de teller. De camper heeft twee bedden en keuken met magnetron, drie gaspitten, koelkast, vriezer en wasbak en nog een badkamer compleet met wasbak, douche en wc (allen werkend). Omdat er een generator inzit die ik mag gebruiken kan ik de 40 gallontank volgooien met water, dit vervolgens verwarmen en zelfs warm douchen. Als ik dit voor elkaar krijg heb ik niks nodig behalve eens in de zoveel tijd nieuwe benzine. Het is echter nog niet zover want het is koud in het Midwesten van Amerika. Waar ik vertrok, forrest city komt het overdag niet boven het vriespunt uit en daalt het snachts naar -13. Bij deze temperaturen vriest de waterinstallatie kapot dus mag ik hem nog niet volgooien.
Om die reden heb ik besloten vandaag zover mogelijk naar het zuiden te rijden. Daarom heb ik Iowa verlaten en iets meer dan 500km naar het zuiden gereden naar Kansas city. Die stad die deels in Kansas, deels in Missouri ligt. Onderweg was er bijzonder weinig te zien. Wat ik onder andere tegenkwam was: heel veel kerken, verlaten of kapot gewaaide oude houten schuren en hier en daar een doodgereden hert of ander zoogdier. De volle 500 kilometer waren saai, maar verliepen wel soepel. De camper is een bescheiden 22feet (iets minder dan 7 meter) en omdat de wegen hier breder en de maximumsnelheid iets lager is reed ik soepel door. Op de radio had ik de lokale zenders aan staan. Dit betekende heel veel country, maar zoals het Amerika betaamt nog meer reclame. De reclames hier gaan vooral over christelijke zaken of conservatieve politieke statements. Omdat de navigatie op een gegeven moment mij de instructie gaf om 275 km de Interstate 35 te volgen sloeg op een gegeven moment de verveling toe en besloot ik de route 69 te volgen. Een kleinere weg door de dorpjes die hetzelfde Parkour aflegt als de Interstate, maar dan iets langzamer en toeristischer. Onderweg heb ik nog getankt en een aantal keer gestopt en alle faciliteiten langs de weg zijn top voor elkaar. Je kan overal eten, rusten en douchen. Dit land is duidelijk gemaakt voor auto's en automobilisten.
De mensen hier in het westen zijn wel totaal anders dan in de grote steden. Ze zijn
hier religieuzer, vriendelijker, behulpzamer voor mijn gevoel ook dommer. De drie meiden die bij het tankstation achter de kassa stonden waren samen mij aan het helpen en zagen een Campertrip naar Nederland wel zitten, want ze hadden gehoord dat Nederland zo een mooie stad was. Dat wat ze in intelligentie missen maken ze in vriendelijkheid goed. Toch moet ik nog een beetje oppassen met mijn vooroordelen want ik ben hier pas net en wie weet verkijk ik me hier wel flink op. Waar ik ook nog mee op pas is praten over politiek, religie en wapens. De 'hippe stedelingen' begonnen hier zelf vaak fanatiek over, maar hebben mij wel gewaarschuwd hier geen mening over te uiten tegen de mensen hier. Deze onderwerpen liggen erg gevoelig en deze waarden worden hier sterk verdedigd.
Het einde van de dag zag er als volgt uit. Ik kom aan in Kansas rond etenstijd. Ga uitgebreid boodschappen doen bij de Walmart, een gigantische supermarkt waar ongeveer het gehele assortiment van bol.com, een fietsenwinkel, kledingwinkel, een supermarkt en nog net iets meer onder één dak te vinden is. Ik bevoorraad mijn camper met eten en vooral veel groenten en fruit (is hier zeldzaam) en ga mijn spullen opzetten voor de nacht: Alle gordijntjes dicht. Uitschuifbare luifelbed naar buiten rollen, bed opmaken. Trots rondkijken. Plan maken voor morgen. Verhaaltje schrijven voor de thuisblijvers en nu hopelijk lekker ongestoord slapen op de parkeerplaats van een supermarkt.
Vanochtend heb ik uitgecheckt, ontbeten en de camper opgehaald. Bij het afhaalpunt klonk plotseling een heel schrijnend geval van Dutch-English. Er waren blijkbaar meer Nederlanders die Apollo RV hebben gevonden. Ik heb helaas niet met ze kunnen praten want ze waren vrijwel meteen weg toen ik weer eens moeite had met mijn Rabo wereldpas.
De deal was als volgt: ik betaal vijf dollar per dag en breng voor hun de camper van Iowa naar Los Angeles. In ruil daarvoor mag ik 20 dagen in deze camper verblijven en er in eten slapen douchen en koken. Want ja dat kan allemaal in deze camper. Ik had vooraf geen verwachtingen van wat ik zou krijgen maar dit is wel erg mooi motorhuisje. Ik heb een gloednieuwe Ford/Winnebago gekregen met 7,9 mijl op de teller. De camper heeft twee bedden en keuken met magnetron, drie gaspitten, koelkast, vriezer en wasbak en nog een badkamer compleet met wasbak, douche en wc (allen werkend). Omdat er een generator inzit die ik mag gebruiken kan ik de 40 gallontank volgooien met water, dit vervolgens verwarmen en zelfs warm douchen. Als ik dit voor elkaar krijg heb ik niks nodig behalve eens in de zoveel tijd nieuwe benzine. Het is echter nog niet zover want het is koud in het Midwesten van Amerika. Waar ik vertrok, forrest city komt het overdag niet boven het vriespunt uit en daalt het snachts naar -13. Bij deze temperaturen vriest de waterinstallatie kapot dus mag ik hem nog niet volgooien.
Om die reden heb ik besloten vandaag zover mogelijk naar het zuiden te rijden. Daarom heb ik Iowa verlaten en iets meer dan 500km naar het zuiden gereden naar Kansas city. Die stad die deels in Kansas, deels in Missouri ligt. Onderweg was er bijzonder weinig te zien. Wat ik onder andere tegenkwam was: heel veel kerken, verlaten of kapot gewaaide oude houten schuren en hier en daar een doodgereden hert of ander zoogdier. De volle 500 kilometer waren saai, maar verliepen wel soepel. De camper is een bescheiden 22feet (iets minder dan 7 meter) en omdat de wegen hier breder en de maximumsnelheid iets lager is reed ik soepel door. Op de radio had ik de lokale zenders aan staan. Dit betekende heel veel country, maar zoals het Amerika betaamt nog meer reclame. De reclames hier gaan vooral over christelijke zaken of conservatieve politieke statements. Omdat de navigatie op een gegeven moment mij de instructie gaf om 275 km de Interstate 35 te volgen sloeg op een gegeven moment de verveling toe en besloot ik de route 69 te volgen. Een kleinere weg door de dorpjes die hetzelfde Parkour aflegt als de Interstate, maar dan iets langzamer en toeristischer. Onderweg heb ik nog getankt en een aantal keer gestopt en alle faciliteiten langs de weg zijn top voor elkaar. Je kan overal eten, rusten en douchen. Dit land is duidelijk gemaakt voor auto's en automobilisten.
De mensen hier in het westen zijn wel totaal anders dan in de grote steden. Ze zijn
hier religieuzer, vriendelijker, behulpzamer voor mijn gevoel ook dommer. De drie meiden die bij het tankstation achter de kassa stonden waren samen mij aan het helpen en zagen een Campertrip naar Nederland wel zitten, want ze hadden gehoord dat Nederland zo een mooie stad was. Dat wat ze in intelligentie missen maken ze in vriendelijkheid goed. Toch moet ik nog een beetje oppassen met mijn vooroordelen want ik ben hier pas net en wie weet verkijk ik me hier wel flink op. Waar ik ook nog mee op pas is praten over politiek, religie en wapens. De 'hippe stedelingen' begonnen hier zelf vaak fanatiek over, maar hebben mij wel gewaarschuwd hier geen mening over te uiten tegen de mensen hier. Deze onderwerpen liggen erg gevoelig en deze waarden worden hier sterk verdedigd.
Het einde van de dag zag er als volgt uit. Ik kom aan in Kansas rond etenstijd. Ga uitgebreid boodschappen doen bij de Walmart, een gigantische supermarkt waar ongeveer het gehele assortiment van bol.com, een fietsenwinkel, kledingwinkel, een supermarkt en nog net iets meer onder één dak te vinden is. Ik bevoorraad mijn camper met eten en vooral veel groenten en fruit (is hier zeldzaam) en ga mijn spullen opzetten voor de nacht: Alle gordijntjes dicht. Uitschuifbare luifelbed naar buiten rollen, bed opmaken. Trots rondkijken. Plan maken voor morgen. Verhaaltje schrijven voor de thuisblijvers en nu hopelijk lekker ongestoord slapen op de parkeerplaats van een supermarkt.
Groetjes papa.