Grand canyon
17 april 2018 - Nationaal Park Grand Canyon, Verenigde Staten
15/4
Hoi jongens en meisjes,
Ik heb hier weer geen internet dus dit wordt een gecombineerd verhaal. Op de camping in Flagstaff hadden we geen haast, we wisten dat we pas in de middag konden inchecken en dat het slechts anderhalf uur rijden was dus deden we sochtends rustig aan. 'S ochtends was de douche nogal bijzonder... De douche was zelfs bij mij op oorlel hoogte. Ik denk dat deze douche is ontwikkeld voor vrouwen die wel willen douchen maar geen zin hebben om hun haar te wassen. Omdat hier de douche en wc's in dezelfde ruimte waren, deelde ik mijn ochtendritueel met een persoon die zeer zwaar hijgend en steunend zijn behoefte deed twee hokjes verderop.
Na wat getreuzel was het tijd om de watertank maar weer eens vol te gooien en deze leuke maar zwaar overprijsde camping te verlaten. Naast de camping ben ik inmiddels ook de Midwest verlaten. Dat betekent vanaf nu minder republiekeinen, minder wapens en minder religie. De camping was 1,5 uur rijden verwijderd van de Grand Canyon maar stond al volledig in het thema van dit gebied. Dat zou in Nederland betekenen dat Wervershoof volgebouwd zou zijn met hotels voor een natuurlijke attractie in Groningen (even voor schaal). In de resterende rit hierheen was dit niet anders. Alle hotels, tankstations en restaurants stonden in dienst van de Grand Canyon. Dit geeft maar eens aan hoe groot deze attractie blijkbaar is. De rit zelf was trouwens erg mooi: Anders dan de woestijn die we gewend zijn mochten we hier over en langs bergen, door bossen en langs skigebieden. Ook de mijlpaal van 2000 mijl is inmiddels bereikt. Eenmaal bij de Grand Canyon aangekomen zijn we nog geen 2 kilometer van de rand van de Canyon verwijderd en staan we ondanks dat hier geen water en stroom is op een mooie plek. In het park lopen allerlei dieren vrij rond zoals eekhoorns en elanden.
De Grand Canyon zelf is niet uit te leggen. Het is een enorme rivier of meer, die jarenlang omhoog is gestuwd en 6 miljoen jaar geleden is leeggelopen en vervolgens een groot deel van de grond en gesteente heeft meegenomen. Het resultaat is een diepe vallei van +/- 1300 meter diep en meerdere kilometers breed. Deze enorme geul schijnt dan ook nog eens 400 kilometer lang te zijn. Wij zijn er vandaag een groot stuk langsgelopen en hebben alle verschillende soorten steen kunnen zien. Doordat er nu geen water meer is en alles bloot is komen liggen zie je hier gekleurde lagen steen van tussen de 200 miljoen en 2 miljard (het begin van gesteente op aarde) jaar oud. Het meest vermakelijk was nog om van het pad af te gaan en op en over wat stenen te klimmen en vervolgens over de 'echte' rand van de Canyon te kunnen kijken. Hier kijk je direct een ravijn in van letterlijk honderden meters diep en ben je op plekken die veel rustiger zijn dan de standaard plekken waar men foto's maakt.
De avond bestond uit pasta, kampvuur, bier en sterren kijken oftewel ik heb hier niks te klagen!
16/4
De volgende ochtend had ik nogsteeds niets te klagen. Op deze camping waar wij voor 18 dollar per dag mogen staan (ter vergelijking de camping op 150 km afstand koste al 45 dollar) hebben wij twee nachten kunnen bemachtigen. Deze twee nachten zijn wel op verschillende plaatsen dus moesten wij voor 11 uur uitchecken om vervolgens na twaalven weer in te checken. Dit was een mooie kans om een plan te maken voor de dag, eens rustig te douchen en de camper wat schoon te maken.
Verder was de dag erg veel als de dag ervoor, lopen langs de Canyon, koken en zitten bij het vuur. Het lopen was vandaag iets langer en zwaarder maar nogsteeds zeer de moeite waard. Ondanks dat de Canyon moeilijk te vatten is, laat staan op een foto te vangen, komen er binnenkort een paar hele mooie foto's aan. Waaronder ook foto's van mensen uit Delaware die onze klimpogingen van een afstandje hebben beschouwd en gefotografeerd (zij durfde zelf niet te gaan) als wij en zij beide internet hebben zet ik ze hier op de site. Het koken was een waar fiasco. We zouden pannenkoeken bakken, maar de pannen (we geven gewoon de pannen de schuld) gaf ons als enige optie roerbak pannenkoeken. Na een aantal van deze mislukte pogingen gingen we over op brood en reageerden vervolgens onze frustratie af in ons pyromane alter ego.
Dan nog even over het weer. Morgen moeten we de Grand Canyon verlaten, maar dat is met wederzijds goedvinden. Morgen wordt het volgens de voorspelling overdag acht graden met een minimum snachts van min acht. Dit leek ons een goede reden voor een 2,5 uur durende rit naar een ander gebied omdat dit veel lager ligt en het hier waarschijnlijk niet gaat vriezen. In het specifiek hebben we gekozen om naar Kingman te gaan, de enige echte reden bleek achteraf de naam die wel cool klinkt. Maar dat krijg je als je geen internet hebt en je plan moet baseren op een landkaart. Dat is dus het plan, morgen nieuws over of het gelukt is of niet.
Hoi jongens en meisjes,
Ik heb hier weer geen internet dus dit wordt een gecombineerd verhaal. Op de camping in Flagstaff hadden we geen haast, we wisten dat we pas in de middag konden inchecken en dat het slechts anderhalf uur rijden was dus deden we sochtends rustig aan. 'S ochtends was de douche nogal bijzonder... De douche was zelfs bij mij op oorlel hoogte. Ik denk dat deze douche is ontwikkeld voor vrouwen die wel willen douchen maar geen zin hebben om hun haar te wassen. Omdat hier de douche en wc's in dezelfde ruimte waren, deelde ik mijn ochtendritueel met een persoon die zeer zwaar hijgend en steunend zijn behoefte deed twee hokjes verderop.
Na wat getreuzel was het tijd om de watertank maar weer eens vol te gooien en deze leuke maar zwaar overprijsde camping te verlaten. Naast de camping ben ik inmiddels ook de Midwest verlaten. Dat betekent vanaf nu minder republiekeinen, minder wapens en minder religie. De camping was 1,5 uur rijden verwijderd van de Grand Canyon maar stond al volledig in het thema van dit gebied. Dat zou in Nederland betekenen dat Wervershoof volgebouwd zou zijn met hotels voor een natuurlijke attractie in Groningen (even voor schaal). In de resterende rit hierheen was dit niet anders. Alle hotels, tankstations en restaurants stonden in dienst van de Grand Canyon. Dit geeft maar eens aan hoe groot deze attractie blijkbaar is. De rit zelf was trouwens erg mooi: Anders dan de woestijn die we gewend zijn mochten we hier over en langs bergen, door bossen en langs skigebieden. Ook de mijlpaal van 2000 mijl is inmiddels bereikt. Eenmaal bij de Grand Canyon aangekomen zijn we nog geen 2 kilometer van de rand van de Canyon verwijderd en staan we ondanks dat hier geen water en stroom is op een mooie plek. In het park lopen allerlei dieren vrij rond zoals eekhoorns en elanden.
De Grand Canyon zelf is niet uit te leggen. Het is een enorme rivier of meer, die jarenlang omhoog is gestuwd en 6 miljoen jaar geleden is leeggelopen en vervolgens een groot deel van de grond en gesteente heeft meegenomen. Het resultaat is een diepe vallei van +/- 1300 meter diep en meerdere kilometers breed. Deze enorme geul schijnt dan ook nog eens 400 kilometer lang te zijn. Wij zijn er vandaag een groot stuk langsgelopen en hebben alle verschillende soorten steen kunnen zien. Doordat er nu geen water meer is en alles bloot is komen liggen zie je hier gekleurde lagen steen van tussen de 200 miljoen en 2 miljard (het begin van gesteente op aarde) jaar oud. Het meest vermakelijk was nog om van het pad af te gaan en op en over wat stenen te klimmen en vervolgens over de 'echte' rand van de Canyon te kunnen kijken. Hier kijk je direct een ravijn in van letterlijk honderden meters diep en ben je op plekken die veel rustiger zijn dan de standaard plekken waar men foto's maakt.
De avond bestond uit pasta, kampvuur, bier en sterren kijken oftewel ik heb hier niks te klagen!
16/4
De volgende ochtend had ik nogsteeds niets te klagen. Op deze camping waar wij voor 18 dollar per dag mogen staan (ter vergelijking de camping op 150 km afstand koste al 45 dollar) hebben wij twee nachten kunnen bemachtigen. Deze twee nachten zijn wel op verschillende plaatsen dus moesten wij voor 11 uur uitchecken om vervolgens na twaalven weer in te checken. Dit was een mooie kans om een plan te maken voor de dag, eens rustig te douchen en de camper wat schoon te maken.
Verder was de dag erg veel als de dag ervoor, lopen langs de Canyon, koken en zitten bij het vuur. Het lopen was vandaag iets langer en zwaarder maar nogsteeds zeer de moeite waard. Ondanks dat de Canyon moeilijk te vatten is, laat staan op een foto te vangen, komen er binnenkort een paar hele mooie foto's aan. Waaronder ook foto's van mensen uit Delaware die onze klimpogingen van een afstandje hebben beschouwd en gefotografeerd (zij durfde zelf niet te gaan) als wij en zij beide internet hebben zet ik ze hier op de site. Het koken was een waar fiasco. We zouden pannenkoeken bakken, maar de pannen (we geven gewoon de pannen de schuld) gaf ons als enige optie roerbak pannenkoeken. Na een aantal van deze mislukte pogingen gingen we over op brood en reageerden vervolgens onze frustratie af in ons pyromane alter ego.
Dan nog even over het weer. Morgen moeten we de Grand Canyon verlaten, maar dat is met wederzijds goedvinden. Morgen wordt het volgens de voorspelling overdag acht graden met een minimum snachts van min acht. Dit leek ons een goede reden voor een 2,5 uur durende rit naar een ander gebied omdat dit veel lager ligt en het hier waarschijnlijk niet gaat vriezen. In het specifiek hebben we gekozen om naar Kingman te gaan, de enige echte reden bleek achteraf de naam die wel cool klinkt. Maar dat krijg je als je geen internet hebt en je plan moet baseren op een landkaart. Dat is dus het plan, morgen nieuws over of het gelukt is of niet.
